Właściwości piasku hamulcowego

Wszystkie pojazdy kołowe ze względu bezpieczeństwa muszą dysponować systemem, który pozwoli na ich sprawne i możliwie szybkie zatrzymanie w razie pojawienia się takiej potrzeby. W przypadku taboru szynowego jest to szczególnie trudne z uwagi na typ nawierzchni, po której poruszają się pociągi, tramwaje czy szynobusy lub drezyny, a także sposób przekazywania napędu. Funkcjonowanie klasycznych hamulców jest więc wspomagane urządzeniem nazywanym piasecznicą oraz stosowaniem właściwie dobranego piasku hamulcowego. Przekonajmy się, dlaczego takie systemy są niezbędne i sprawdźmy, jakie rodzaje piasków się w nich wykorzystuje.

Dlaczego trzeba korzystać z piasku hamulcowego?

Pojazdy szynowe mogą poruszać się po gładkiej powierzchni szyn za sprawą występowania tarcia między obracającym się obwodem koła a górną powierzchnią szyny nazywaną główką. W ten sposób tabor może zarówno przyspieszać, jak i zwalniać, co jest tym łatwiejsze, że masa pojazdu jest bardzo duża. Takie rozwiązanie sprawia, że do jazdy potrzebna jest stosunkowo niewielka moc. W sytuacji, gdy na główce szyny znajdzie się warstwa wody, lodu lub liści ani zwiększanie prędkości, ani hamowanie nie będzie jednak przebiegało z wymaganą efektywnością z uwagi na pojawiający się uślizg. Rozwiązaniem, które pozwala na poprawę przyczepności, jest zastosowanie piasecznicy, a więc urządzenia, które dozuje niewielką ilość piasku wprost do przestrzeni znajdującej się między kołem a szyną. Urządzenia tego rodzaju zwiększają tarcie, a przez to skutecznie skracając drogę hamowania. Stosowany piasek musi jednak spełniać podstawowe wymogi jakościowe.

Czym powinien się wyróżniać piasek hamulcowy?

Piasek do piasecznic musi wyróżniać się niewielkim uziarnieniem, które z reguły nie przekracza 0,5–2,5 mm. Często stosowane są frakcje drobniejsze 0,8–1,2 mm, jest to uzależnione od rodzaju pojazdu i jego masy. Istotna będzie czystość piasku. Wśród najważniejszych cechą znajdzie się ponadto wilgotność – piasek nie może zamarznąć wewnątrz urządzenia ani zakleić dysz oraz przewodów, którymi jest podawany. Najlepsze rezultaty daje korzystanie z piasku łamanego, który za sprawą ostrych krawędzi wytwarza największe tarcie, można jednak również używać piasku kopalnego. Najgorzej sprawdza się piasek rzeczny i morski, którego ziarna są najgładsze.